Maart 2025. Hieronder een wat langere  samenvatting van een artikel uit aflevering 35 van Stompwiic. Het gaat om het artikel over Asafoetida, deel 2

Deze aflevering van Stompwiic bevat vijf artikelen, elk met een ander onderwerp en auteur. Hierbij een wat uitgebreidere samenvatting van één van die artikelen, het artikel over Asafoetida (gemaakt met behulp van AIstudio):

De opkomst en ondergang van een jongerensoos in Stompwijk: Asafoetida en de Keet (1971-1974)

Dit artikel onderzoekt de korte maar significante geschiedenis van de jongerensoos Asafoetida in Stompwijk, Nederland, in de vroege jaren zeventig. De focus ligt op de periode van 1971 tot 1974, een tijdperk gekenmerkt door sociale veranderingen en de opkomst van de jeugdcultuur. De analyse is gebaseerd op historische bronnen, in het bijzonder een jubileumboekje, en werpt een licht op de rol van de soos als een sociale en culturele ontmoetingsplaats voor de lokale jeugd.

Het verhaal begint met de oprichting van “De Keet”, een fysieke ruimte die de basis vormde voor de activiteiten van de soos. De opening in januari 1971 was een groot succes, met een optreden van een lokale band en de aanwezigheid van gemeentelijke functionarissen. De Keet fungeerde als een autonoom domein waar jongeren konden samenkomen, kletsen, muziek luisteren en hun vrije tijd invullen zonder de strenge controle van volwassenen. Dit resulteerde in een sterke aantrekkingskracht, niet alleen voor Stompwijkse jongeren, maar ook voor jongeren uit de omliggende gemeenten. De Keet werd zo een regionale ontmoetingsplek, waar vriendschappen werden gesloten, nieuwe trends ontstonden en soms ook minder gewenste fenomenen zoals drugsgebruik de kop opstaken.

De activiteiten van Asafoetida waren gevarieerd en omvatten muziekavonden, voorlichtingsbijeenkomsten, creatieve workshops en zelfs de organisatie van een carnavalsfeest. Een voetbalteam, FC FOESIE-FOESIE, werd opgericht en vertegenwoordigde de soos in wedstrijden tegen andere teams uit de regio. De energie en het enthousiasme waren groot, en het bestuur van Asafoetida bestond uit een relatief groot aantal leden, wat de betrokkenheid en het democratische karakter van de organisatie onderstreepte.

Echter, de bloeiperiode van de Keet duurde slechts een jaar. In november 1971 verhuisde de soos naar het dorpshuis, een grotere ruimte die nieuwe mogelijkheden bood. De verhuizing bracht zowel voordelen als nadelen met zich mee. Hoewel de grotere ruimte meer activiteiten mogelijk maakte, zoals filmavonden, cabaretvoorstellingen en muzikale optredens, veranderde ook de dynamiek van de soos. De intieme sfeer van de Keet ging verloren en de organisatie werd formeler.

Een tragische gebeurtenis in april 1971, de plotselinge dood van twee actieve leden door verkeersongelukken, had een diepgaande impact op de soos. De gebeurtenis leidde tot verdriet en rouw, maar versterkte ook het gevoel van verbondenheid onder de leden. De soos bleef open om ruimte te bieden voor het delen van verdriet en het steunen van elkaar.

Vanaf de tweede helft van 1973 begon de intensiteit en de diversiteit van het programma af te nemen. Er was sprake van een teruglopende betrokkenheid van de leden en irritatie binnen het bestuur. Uiteindelijk werd besloten om alleen nog open avonden te organiseren.

De afname van de populariteit van Asafoetida leidde tot de oprichting van twee nieuwe initiatieven: een werkgroep genaamd Oase, die disco-avonden organiseerde, en een conservatievere “tegensoos” genaamd De Balk. De Balk had echter weinig succes en werd al snel opgeheven. Oase daarentegen bleek succesvoller en nam uiteindelijk het sooswerk en het bestuur van Asafoetida over. Asafoetida ging dus verder onder de naam Oase, waarmee een einde kwam aan een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van de Stompwijkse jeugd.

Het verhaal van Asafoetida en de Keet biedt een waardevol inzicht in de sociale en culturele ontwikkelingen van de jeugd in de vroege jaren zeventig. De soos fungeerde als een vrijplaats waar jongeren hun eigen identiteit konden ontwikkelen, experimenteren en zich met elkaar verbonden voelden. De opkomst en ondergang van Asafoetida illustreren de veranderende behoeften en interesses van de jeugd en de voortdurende zoektocht naar een eigen plek in de maatschappij. Het artikel benadrukt het belang van jeugdvoorzieningen en de noodzaak om deze aan te passen aan de veranderende behoeften van de jonge generaties.

Er is ook gewerkt aan een zogenaamd 'dashboard', een scherm dat de stand van zaken laat zien. In de kop van deze bijdrage ziet u een afbeelding daarvan. Het dashboard geeft de actuele stand van zaken weer. Zo ziet u dus dat er op dit moment 500 ingevoerde bidprentjes zijn en dat de gemiddelde leeft van de overledenen 58,7 jaar oud is. Maar u kunt ook zien dat de gemiddelde leeftijd in de loop der jaren langzaam toeneemt. Wij werden met zijn allen gemiddeld ouder. Op dit moment zitten er ook ongeveer 100 bidprentjes in de database waar nog wat aandacht moet worden besteed. Het dashboard is te vinden op https://bidprentjes.oudstompwijk.nl/dashboard/

Tot slot. Vooral bij oudere bidprentjes ontbreekt geregeld de geboortedatum van de overledene. Maar er wordt dan wel een leeftijd gegeven, soms zelfs vrij precies (69 jaar en vier maanden). Het geboortejaar kan dan natuurlijk worden uitgerekend. De verjaarsdatum wordt in dit soort gevallen altijd gelijk gehouden met de overlijdensdatum.